Transcraniële Elektrische Stimulatie (tES)

Transcraniële Elektrische Stimulatie (tES) is een verzamelnaam voor verschillende vormen van elektrische stimulaties. tES bestaat uit meerdere soorten elektrische stimulaties: gelijkstroom, wisselstroom, gerandomiseerde ruis

Meer informatie

toepassingen

Meer informatie

Wanneer wordt het niet toegepast

Wat is het juist?

Is neuromodulatie gevaarlijk?

Stimulaties met gelijkstroom noemt men Transcranial Direct Currrent Stimulation (tDCS). Het is een methode waarbij een zwakke gelijkstroom de werking van de hersencellen beïnvloedt.

‍

Wisselstroom stimulaties kunnen op zich ook worden onderverdeeld in verschillende vormen nl. Transcrainial Alternating Current Stimulation (tACS), Transcrainial Random Noise Stimulation (tRNS) en Transcrainial Pink Noise Stimulation (tPNS).

‍

Geavanceerde versies van transcraniële electrische stimulaties gebruiken meerdere elektroden zodat de stroom meer gefocust kan worden. Dit noemt men High Definition tES (HD-tES).

Hoe passen wij het toe?

Wanneer mag neuromodulatie niet worden toegepast?

Twee of meerdere elektroden worden op de hoofdhuid geplaatst en bevestigd met een rubberen elastiek, een netverband of zitten verwerkt in een EEG-cap. De positie van de elektroden hangt af van de stimulatiezone en het vooropgestelde doel van de stimulatie.

‍

tES is niet pijnlijk, al voelt men tijdens de stimulatie lichte tintelingen op de huid onder de elektrode. tES heeft geen ernstige bijwerkingen. Tijdens een tES-sessie zit de patiënt in een comfortabele zetel.

‍

Om een effect te bereiken worden 2 tot 3 stimulaties per week uitgevoerd. Pas na 5 tot 6 sessies kan worden geëvalueerd of de stimulatie de klachten zal beïnvloeden. Een volledige behandeling bestaat uit minimaal 8 tot 12 stimulaties. Om het effect te persisteren wordt na een intensieve behandelingsperiode de frequentie van de stimulaties geleidelijk aan afgebouwd.

‍
Op verschillende tijdstippen in het behandelingsproces wordt tijdens een opvolgconsult het klinische effect besproken.
Indien nodig wordt een controle qEEG afgenomen.